O mnie

Zamiłowanie do literatury, podróży czy dobrej kuchni są dość zrozumiałe, ale skąd pasja do opery? Pamiętacie film „Pretty Women” z Julią Roberts i Richardem Gere’em? Filmowy Edward zabiera Vivian do opery. W samochodzie, w drodze do teatru, bohaterowie prowadzą taką rozmowę:

Edward: „Ludzie mówią, że opera zawsze wzbudza jedną z dwóch reakcji. Albo ją pokochasz, albo nigdy nie zrozumiesz. Jeśli przypadniesz do tej drugiej grupy, możesz się trochę nudzić, ale poczujesz się bardzo ważna.”
Vivian: „A co, jeśli ją pokocham?”
Edward: „Wtedy stanie się częścią twojego życia na zawsze.”

W scenie, po obejrzeniu spektaklu Traviata, Vivian jest wyraźnie wzruszona.

Edward: „Podobało ci się?”
Vivian: „Było cudowne! Prawie się rozpłakałam.”
Edward: „Ludzie, którzy kochają operę, odczuwają ją bardzo głęboko. Dla nich to coś więcej niż muzyka. To emocje.”

I to jest właśnie to: jeśli nie pokochacie opery, to odwiedzając teatry operowe być może – jak mówi Edward – będziecie się trochę nudzić, ale poczujecie się ważni. A jeśli ją pokochacie, o, to już całkiem inna historia – to tak jak w przypadku Vivian, opera stanie się częścią waszego życia.

Każda wizyta w operze, zwłaszcza w innym kraju niż moja rodzinna Polska, to podróż w inny świat, pełen pasji, ponadczasowych historii i dramatycznej muzyki. Bo w operze zawsze jest jakiś dramat, nawet jeśli podany w żartobliwej formule ;-).

Opera stała się dla mnie nie tylko formą doświadczania sztuki, ale także sposobem na odkrywanie piękna w wielu jego wymiarach – w dźwiękach, architekturze, detalach, zdobieniach, otoczeniu i w fascynujących historiach społeczeństw, które budowały swoje teatry operowe.

To piękno wyraża się w monumentalnych gmachach operowych, których architektura i zdobienia są często dziełami sztuki same w sobie. Każdy teatr operowy kryje w sobie unikalną opowieść – o ambicjach, marzeniach i trudach ludzi, którzy go stworzyli.

Niezwykle pasjonujące jest odkrywanie dramatycznych okoliczności, w których powstawały te miejsca – niekiedy w czasach wielkich przemian społecznych, wojen czy kryzysów, kiedy budowa opery była symbolem nadziei i jedności. Te historie odzwierciedlają wzloty i upadki operowych gigantów – zarówno twórców muzyki, jak i tych, którzy walczyli o miejsce dla tej sztuki w swoim kraju.

Jednocześnie imponuje mi, jak opera wciąż zdobywa nowych widzów i nowe przestrzenie – teatry operowe powstają w miejscach, gdzie nikt się tego nie spodziewał, jak choćby w Omanie czy innych regionach, które nie kojarzyły się dotychczas z tą formą sztuki.

Wszystkie teatry operowe prowadzą zajęcia edukacyjne dla najmłodszych. Pomyślcie o zabraniu swoich dzieci, kuzynów, małych sąsiadów do opery w Londynie, Warszawie czy Nowym Jorku.

• 🎵 Royal Opera House – „The Magic Flute” w wersji dziecięcej
• 🎭 Metropolitan Opera – „Family Saturday Matinees”
• 🩰 Opera Paryska – kolorowe balety jak „Coppélia”
• 🎶 Opera Wiedeńska – skrócone wersje klasyków dla dzieci (2025: „Czarodziejski flet”, „Brundibár”)

Ubolewam, że ze względu na pozostawanie Rosji w stanie agresji na Ukrainę od 2022 roku, nie odwiedzę wielkich, wspaniałych teatrów operowych w Moskwie i Sankt Petersburgu…

Każda podróż to dla mnie nie tylko okazja do obejrzenia spektakli na żywo, ale także do zgłębiania kultury i historii miast, w których znajdują się te wspaniałe teatry. Dlatego postanowiłam podzielić się swoją przygodą i opowiedzieć o zdobywaniu „Operowej Korony Ziemi.”

Ten blog to miejsce, w którym znajdziecie moje relacje, przemyślenia i praktyczne wskazówki:

• Wybór spektaklu
• Planowanie podróży
• Najciekawsze atrakcje w odwiedzanych miastach
• Relacje ze spotkań z ludźmi napotkanymi w tej podróży